Synspunkt frå ein av valet sine «taparar»

Sjølv om ein ikkje føler seg som det, knyter overskrifta seg til leiarartikkelen i Hardanger Folkeblad 16.09., der ein vart gitt det stempelet. Når valet er over, og forhandlingane snart i boks, er tida inne for ettertanke slik leiaren inviterer til, sjølv om eg ser ulikt på mykje av det som vert kommentert.

Noko av det som låg til grunn for påstandane, var at Sp ikkje ville velja side før valresultatet og posisjonen var klart. Det er ei haldning vi har felles med dei fleste parti i Kommune-Noreg, og som eg trur er nærare regelen enn unntaket. Forklaringa er enkel; ein ønskjer større fokus på partiet sin politikk enn ordførarkandidaten. Så vil det som regel vera slik i alle parti at det er ulike syn på kva for retning ein ønskjer å samarbeida i. Risikoen for å mista veljarar må vegast opp mot sjansane for å få nye. I ettertid trur eg vi kom bra ut av det med ein framgang på 6,5 prosent, og stabilt resultat eller framgang i alle gamle kommunar sidan førre kommuneval. Vi gjorde òg eit like godt fylkesval som kommuneval. Det tyder på at det er politikken som har vore det viktigaste for veljarane.

I delar av den nye kommunen har det vore store endringar i stemmegjevinga. Årsakene til det, forutan ulikt syn på korleis ein byggjer den nye kommunen, er korleis fjellrettane vert handterte av ny kommune, skulelokaliseringa Hauso/Aga, der fleire ønskjer omkamp, og samferdsle og vilje til å prioritera spesielt riksveg 13 Kinsarvik–Bu. Desse sakene gjeld særleg Ullensvang herad. For Odda sin del vart det i stor grad eit ordførarval, med uvanleg stor støtte til ein populær ordførar. I tillegg har det nok å gjera med at etablerte maktstrukturar i Odda-samfunnet har vorte utfordra, og det synest å rå ein viss skepsis til om utviklinga av kommune- og regionsenteret kan styrast med nokon frå bygdene ved roret.

Ein kan undrast over at i alle desse sakene kan ein utifrå partiprogram, debattar og offentleg ordskifte ikkje finna at partia sjølve flaggar synspunkt som tilseier så skarpe skiljeliner. Kor kjem desse oppfatningane frå? Det er eit spørsmål som heng att i lufta etter valet.

Av valresultatet kan ein òg lesa ei polarisering mellom distrikt og sentrum. Det gjeld både partivalet og personvalet. Det har skjedd ei samling om Ap og Sp, og adresse/postnummer til dei som er stemt fram av veljarane. Men dette er demokratiet, og det må ein ha respekt for. At ein gjennom forhandlingane etterpå forsterkar dette, er det større grunn til å stilla spørsmål om er klok politikk. Skeivheita i kjønns- og alderssamansetning har òg vorte større etter forhandlingane.

Vi var opne for samtalar med Ap då dei spurde, men dei kom seinare tilbake og ville heller jobba vidare med andre samarbeid og takka difor nei. Det må vi berre ta til etterretning. Å vera del av ein posisjon, gir normalt meir innverknad på politikken enn å vera i opposisjon. Men vert koalisjonane for breie, kan det vera utfordrande å forma ei politisk plattform som femnar alle, frå Raudt til KrF i dette tilfellet. Det fører fort til at dei må bruka meir tid på kammerset for å stå samla i kommunestyret. Det flyttar den opne meiningsutvekslinga frå kommunestyresalen og inn på bakrommet. Det vil i så fall ikkje vera positivt for lokaldemokratiet i den nye kommunen.

Både dei ovannemnde sakene og mange andre vil trenga omforeinte løysingar i den nye kommunen. Dei kan ikkje berre avgjerast med 19/14-vedtak. Senterpartiet vil satsa på at konstruktive og gode forslag vil kunne nå fram i diskusjonane i kommunestyret, og vi vil vera med og utvikla den nye kommunen i positiv lei, der ein gir samarbeidet ein sjanse. Framtida er for viktig til at desse motsetnadene skal få utvikla seg.

Som avtroppande ordførar ønskjer eg å nytta høvet til å gratulera alle med valet, og ønskje lukke til med den viktig jobben som ligg føre til alle dei som har fått veljarane sin tillit for dei neste fire åra.

Jon Larsgard,

leiar i Sp sitt forhandlingsutval