Fann sin talasso

– Det er kjekt å visa at ungdommen ikkje berre er oppteken av telefonen, seier Jonas Hauger. Les om og sjå bilete frå musikalen til tiandeklassingane på Kvam ungdomsskule her.

• Sjå biletserie her

Identitet og kommunikasjon var sentrale tema i musikalen med det kuriøse namnet Min talasso, som tiandeklassingane på Kvam ungdomsskule framførte i idrettshallen i Øystese fredag og laurdag.

I røyndommen er «talasso» visstnok ei terapiform med bruk av sjøvatn, får HF opplyst, men i framsyninga er det namnet på ei yogastilling. Ei grunnstilling med beina godt planta i jorda, som ein står støtt og er komfortabel i.

– Du må finna din talasso, seier den litt alternative rådgivaren i stykket når ein av elevane kjem til henne for å få råd.

– Det er ein måte å uttrykka at du må gå din veg på, seier Ingmar Lid, som har vore i manusgruppa.

– Eg trur mange har litt problem med å finna sin posisjon i miljøet rundt dei, særleg i byar. Det er mange val ein må ta. Du må stå inne for det du har valt og tora å gå ut i verda og gå mot straumen, seier Jonas Hauger, som spelte gitar i bandet.

– Det er viktig å finna den du er, og ikkje prøva å vera nokon andre du ikkje klarar å vera. Det beste er å finna vener som er like som deg, som du ikkje kjenner deg uvelkommen med, seier trommeslagar Tomas Selvik Undal.

• Les også: «Før var me klasse A, B og C. No er me trinnet.»

Seriøse tema

Lid seier at manusgruppa ville gjera stykket realistisk og ikkje heilt fjollete, samstundes som det har humor.

– Me har brukt litt ulike inspirasjonskjelder og laga karakterar som me tenkte kunne ha morosame konfliktar.

Han seier at mange idear vart presenterte i byrjinga av manusarbeidet, men at gruppa ville fokusera på eit tema som ikkje er så mykje framme i lyset: homofili. I tillegg handlar stykket om kommunikasjon og ulike gjengar. Me møter mellom anna dei sportsinteresserte, cheerleaderane, den overflatiske «Michael Kors-gjengen», «kebabgjengen», nerdane, og så vidare.

Ikkje heilt uventa vert grensene mellom dei ulike klikkane gradvis brotne ned når stykket nærmar seg slutten.

– Heilstøypt framsyning

Ordførar Jostein Ljones, leiar for barnehage og skule i Kvam herad, Beate Gauden, og rektor Inga Lill Jensen Tolo hadde berre gode ord å seia om elevane etter framføringa.

– Ei oppsiktsvekkande framsyning! sa ordføraren.

– Når ungdommane skriv sjølve, er det det viktigaste i verda. De gir meg tru på framtida, sa Gauden.

Rektor Tolo kalla Min talasso den mest heilstøypte framsyninga ho nokon gong har sett.

– Det er veldig kjekt at folk legg merke til ungdommen, og får med seg at me ikkje berre er opptekne av telefonen, seier Hauger.

– Det er kjekt å sjå at folk set pris på kor mykje arbeid me har lagt ned heile hausten. Me har øvd ekstremt mykje for å få alt til å sitta. Då er det kjekt med god løn i form av skryt, seier Undal.

Skjulte talent

Samuel Goderich Weabah seier at det har vore kjekt å jobba med og framføra stykket.

– Det er ganske kult å sjå at så mange har talent som me ikkje visste om, seier han.

Weabah haustar sjølv skryt frå klassekameratane. Han framførte Vestkantsvartinga av rap-duoen Karpe saman med Deogracias Mukula.

Også Sebastian Skaar og Ronja Garen vert trekte fram for songprestasjonane sine.

– Eg visste ikkje at Ronja kunne synga, og så kom ho berre der og song, og eg tenkte: wow!, seier Silje Stryker-Vassnes.

– Eg er imponert over alt som har komme fram, og at folk tør og gjer det med overtyding, seier Lid.

Heldt nervane i sjakk

Dei fem HF snakkar med, seier at dei ikkje var nemneverdig nervøse før premieren.

– Me har spelt gjennom det så mange gonger, og det var ikkje noko nytt. Men eg følte litt på det, at eg må treffa, seier Hauger.

– Eg syntest det var skummelt å halda styr på om mikrofonen var på eller av, det stressa meg veldig. Men eg var ikkje så nervøs for å framføra på scena. Eg hadde øvd så mange gongar og visste akkurat kva eg skulle gjera, seier Stryker-Vassnes, som spelte skodespel og dansa.

– I starten var eg nervøs, men etter generalprøven i dag forsvann frykta, seier Weagbah.

Undal seier at det var kjekt å bygga vidare på framsyninga etter at bandet hadde øvd inn alle songane.

– Då me sette alt saman, såg me all jobben alle dei andre hadde gjort. Det har vore inspirerande å sjå framgangen til bandet. Det er alltid kjekt å spela i lag med andre og sjå at me vert samansveisa, seier han.