Bondeorganisasjonane om jordbruksoppgjeret: – Ikkje overraska
Frp sikrar fleirtal for jordbruksoppgjeret. Tilbodet frå regjeringa til bøndene blir dermed ståande. Beklageleg, seier leiar for Norsk Bonde- og Småbrukarlag.
– Det er inga overrasking at det skulle ende her, seier leiar Kjersti Hoff i Norsk Bonde- og Småbrukarlag.
Måndag vart det klart at regjeringspartia og Framstegspartiet er samde om jordbruksoppgjeret.
– Vi har sikra oss støtte frå Frp. Det er no fleirtal for tilbodet sånn som det ligg. I det store og heile blir det ingen endringar, seier Guro Angell Gimse (H), som er saksordførar for jordbruksoppgjeret i næringskomiteen på Stortinget til Nationen.
– Det beklagar eg veldig sterkt. Eg er bekymra både for norsk beredskap og utviklinga av landbruket, og kvar folk kjem til å bu i framtida, seier Hoff i Småbrukarlaget.
Enda med brot
Kravet frå Norges Bondelag og Norsk Bonde- og Småbrukarlag låg på over to milliardar kroner. Sistnemnde braut forhandlingane med staten allereie 6. mai. I dagane etterpå var det store demonstrasjonar frå norske bønder, mellom anna eit stort traktoropptog føre Stortinget.
Heller ikkje leier Lars Petter Bartnes i Bondelaget er overraska over at Framstegspartiet sikrar fleirtal for jordbruksoppgjeret. Utfallet kunne vore annleis, meiner han.
– Viss regjeringa hadde vore meir offensive slik at vi hadde hatt eit grunnlag for forhandlingar, så hadde det gitt betre rammar enn det vi ser no, seier Bartnes.
Ifølgje bondelagsleiaren vil ikkje tilbodet frå staten bidra til å tette inntektsgapet mellom bønder og andre lønnsgrupper.
Forsvarar strategi
Resultatet av brotet var at heile oppgjeret gjekk rett til Stortinget, som skal behandle saka denne veka. Då kan bøndene vente seg eit resultat som blir dårlegare, enn viss dei hadde sett seg ned for å forhandle, skreiv Klassekampen i mai.
Bartnes forsvarer likevel valet om å bryte forhandlingane før dei kom i gang.
Artikkelen held fram under annonsen.
– Det var stor avstand på viktige punkt på eksempelvis inntekt. Staten følgde ikkje opp kravet om ekstraordinære inntekter for omstilling for anmmekufjøs og mjølkekufjøs, og svarte heller ikkje på behovet for å tilpasse landbrukspolitikken til landet vi produserer mat i. Til sist var tilbodet svært svakt når det gjeld velferdsordningar i landbruket, seier Bartnes.
(©NPK)
