– Elendig frammøte i Kabuso

Den tyske trioen «Trio Vivente, (stifta i 1992, med mange internasjonale prisar), og med namnet som tyder «levande», (eller: framleis i live), levde opp til nemninga i Kabuso torsdagskveld. Dei tre damene tolka livfullt og energisk dei to klavertrioane av Beethoven og Brahms. Den fyrste med tilnamnet Arch Duke, eller erkehertug, (dedisert til erkehertug Rudolf av Austerrike), op. 97 i B-dur. Dette er òg, utvilsamt, den mest kjende, og me fekk både kjenna og høyra dei voldsome kontrastane mellom forte og piano, som vel kan tilskrivast den tiltakande høyrslesvekkinga som så tragisk vart Beethoven til del. At trioen var både scenevan og samspelt, kom tydeleg fram, kanskje spesielt den galante cellisten, som vart samd med publikum om ein kort pause på fem minutt, før det andre stykket, klavertrio i C-dur, op. 87 av Brahms vart framført.

Det slo meg; kanskje dei tykte det var ok med ein kort pause med det elendige frammøtet i Kabuso denne kvelden. Eg talde ikkje så nøye, men det måtte vera toppen 25 sjeler. Eg var ute i god tid – redd for ikkje å få plass. Ja, ja, så feil kan ein ta, eg trudde mest ikkje mine egne augo då dørene var lukka og 125(?) sete sto ledige.

Eg kjem i hug 19. februar 2016, 10-årsjubileum for Kabuso og innviing av det nye flygelet, fullt hus og stormande jubel med sambygding Geir Botnen og kjendispianist Leif Ove Andsnes i samspel og solo. Kanskje kvemmingane, stort sett, er meir glad i eigne og kjendisar enn «stor musikk i lite format», som kammermusikken vert kalla.

Gunnar Melstveit,

Strandebarm