– Kan ein ikkje ta eit nei for eit nei?

«Hardingane var så dyktige til å protestera mot arrogansen til makta då det galdt «monstermastene». Øysteseelva er visst heilt ubetydeleg,» skriv Måns Johnson.

No vert eg litt irritert igjen. Eg har skrive om viktige menn før, men då i oppdrettsnæringa. No undrar eg på korleis det står til med ein og annan «viktig» mann her i Øystese.

• Les også: Gjev ikkje opp kampen for kraftutbygging

Eg er jo innvandrar frå «søte bror» (kva det no enn tyder), så eg er jo sjuk allereie frå byrjinga. Det tyder jo at eg kan skriva om kva som skjer her til bygds, litt som guten i Keiserens nye klær av H.C. Andersen, tenkjer eg. Eg er liksom «sær» allereie frå byrjinga.

Synest verkeleg ingen andre i Øystese at nokre menn tek litt for mykje plass? Går det verkeleg ikkje an å akseptera eit nei for eit nei? Må ein prøva å riva opp att alle slutningar? Må ein stilla spørsmål om den andre sida av mynten kvar gong?

Eg, med den heilt utdaterte demokratiske oppfatninga mi, meiner at det er den typen oppførsel som undergraver demokratiet. Riv opp slutningar, for dei passar ikkje mine behov. De er dumme, for de vil ikkje at eg skal tena pengar på elva som renn gjennom bygda. Eg har jo masa så innmari for at de skal få eit badeland, no kan de vel sleppa meg til det vassdraget så eg kan få litt meir pengar! Uff, så smålege de er. De er jo berre misunnelege.

Ok? Statsministeren har jo sagt at slutninga er teken om at vassdraget skal få vera i fred. Næ! Tenk om elva renn over! Det har de ikkje tenkt på! Dumme typar. Eg har 1.000 fleire argument enn de kan koma på, så det så!

Ja, har du tilstrekkeleg stort behov for pengar og meir av ditt og datt, så finn ein vel på argument i all æve.

Personleg er eg heilt desillusjonert kva gjeld demokrati på lokalt og regionalt og nasjonalt og internasjonalt nivå.

«Viktige» menn vinn, her som der. Argumenterer skamlaust med at det er bra for oss, og uvitande, uinteresserte vanlege menneske trur det er slik, eller vågar ikkje synast noko anna, for då kan me ikkje sjå kvarandre på butikken som vanleg. Kva veit eg? Eg er frå eit anna land og ein storby med 1,5 millionar menneske. Der kan ein vera anonym. Ikkje i Øystese. Men alle har plikt til å seia frå når nokon ikkje lenger ser at dei har mista kleda.

Hardingane var så dyktige til å protestera mot arrogansen til makta då det galdt «monstermastene». Øysteseelva er visst heilt ubetydeleg. Eller, andre saker, små og store, passerer forbi i naboskapets tåke. Ikkje irritera eller stilla spørsmål, for det kan verta ubehageleg? Ein skal passa seg for å vera mot, sa ein mann. Ja, vel.

Eg tenker i alle fall ikkje å vera noka nikkedokke eller vêrhane.

Stå opp, menneske, og sei frå! Det er demokrati. Kor mange gravemaskiner finst det i Kvam? HF har sikkert eit kontaktnett for heile Noreg, så då kan me få vita kva for kommune som har flest gravemaskiner.

Øystese er ein evig byggeplass med pipande, ryggande lastebilar og hylande boremaskiner og gravemaskiner. Me får verkeleg håpa at det finst folk til alle desse bustadene som vert bygde. Viktige, vaksne menn har sikkert tenkt for oss andre medborgarar som ikkje forstår så mykje av korleis det fungerer.

Takk for ordet, HF.

Svensk, uviktig mann

Måns Johnson